Ordet heidning blir brukt om ikkje-kristne menneske. Heidning er danna på bakgrunn av det norrøne ordet heið, som i moderne norsk blir uttalt hei, og som betyr "nokså høgtliggjande, berglendt, oftast skoglaust (men lyng- og grasvaksen) vidd". Sitatet er frå nynorskordboka. Opphavleg tyder heidning 'menneske som bur i heia', og fungerte som ein metafor for eit tankesett som var så isolert av naturen at det ikkje var heilt oppdatert. Ein kan såleis tenka seg at å vera heiden i mellomalderen, innebar fleire ting enn avgudesdyrking, sånn som for eksempel utdatert teknologi, dumskap og kunnskapsløyse. Men misjonærane kunne reklamera med ein utveg frå dette gjennom frelse.
 |
| Svenske heidningar ofra kongen sin, Domalde, til gudane etter fleire uår på rad. Bildet over er av Erik Werenskiolds illustrasjon i Heimskringla. |